اقلیما

این مهم نیست به جایی برسم یا نرسم

کاش آرام بگیرم ، به همین جا برسم

می دهم ثانیه ها را به بطالت بر باد

قطره نشناسم و خواهم که به دریا برسم

من به دنبالِ همانم که تویی ؛ گر چه تویی

سوی عُقبا و برآنم که به دنیا برسم

به سه راهیِ زمان ، با دودلی می نگرم

از چه راهی بروم تا که به «حالا» برسم ؟